ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Λίγα λόγια για τις πρόσφατες εκκενώσεις των καταλήψεων

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 13/3/2017 πραγματοποιήθηκε μια ακόμη οργανωμένη επίθεση σε κατειλημμένους και αυτοοργανωμένους χώρους. Σαν αποτέλεσμα εκκενώθηκαν δύο καταλήψεις, η Βίλα Ζωγράφου (7 συλλήψεις) και η κατάληψη στέγης μεταναστών και προσφύγων στην Αλκιβιάδου (127 άτομα που μεταφέρθηκαν στη διεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη), όπου υπήρχε αντίσταση την ώρα της εκκένωσης από τους ίδιους τους μετανάστες. Την ίδια ώρα στο Αγρίνιο έγινε διάρρηξη από την αστυνομία με συνοδεία δικαστικού επιμελητή στο στέκι Αγρινίου. Εκεί, οι μισθοφόροι του κράτους δεν δίστασαν να κλέψουν 600 ευρώ από ταμείο αλληλεγγύης.

Έχει πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος με τον όποιο αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα ο υπουργός “Προστασίας” του Πολίτη “κύριος” Τόσκας, ο οποίος ανέφερε στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ότι “5 με 6 άτομα κρατούσαν τον χώρο της Βίλας όλον αυτόν τον καιρό”. Ένας γελοίος ισχυρισμός, που απαντήθηκε από τα 1500 και πλέον συμμετέχοντα άτομα στην πορεία αλληλεγγύης για την Βίλα το ίδιο απόγευμα. Σε προσπάθεια αποτροπής της προσέγγισης της πορείας με αλληλέγγυους έξω από τη Βίλα, προκλήθηκαν συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και ΜΑΤ. Οι συγκρούσεις στη συνέχεια γενικεύτηκαν και στη γύρω περιοχή, όπου προκλήθηκαν ζημιές σε τράπεζες και καταστήματα πολυεθνικών. Παράλληλα, έγινε και μια στοχοποιημένη επίθεση στα Mikel, όπου πρόσφατα έγινε εργατικό “ατύχημα” που κατέληξε στο θάνατο του εργαζομένου.

Για να φρεσκάρουμε την μνήμη μας όσον αφορά την Βίλα Ζωγράφου, αξίζει να αναφερθεί ότι από το 2007 ο χώρος της Βίλας αποτελούσε λαχταριστό φιλέτο για τους Τοπικούς Άρχοντες της περιοχής. Τότε υπήρξε η προσπάθεια να μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο (mall) από τον δήμαρχο Γιάννη Καζάκο κάτι που ο κόσμος τις γειτονιάς μαζί με αλληλέγγυους το σταμάτησαν. Το 2011 ξεκίνησε να λειτουργεί η Βίλα ζωγράφου σαν Κατάληψη. Το 2015 ξαναμπαίνει στο στόχαστρο ο πλέον κατειλημμένος χώρος, αυτήν την φορά από μια Αριστερή σκοπιά. Μια σκοπιά όπου θέλει τον Δήμο να θέτει τους κανόνες του στον χώρο, μετατρέποντας τον σε Ωδείο με δίδακτρα. “Στο εν λόγω δημοτικό ωδείο οι εργαζόμενοι θα προσληφθούν με μνημονιακή εργασιακή συνθήκη, θα έχουν εργασιακή σχέση εργολάβου, θα πληρώνουν οι ίδιοι για την ασφάλισή τους και θα αμείβονται ανάλογα με το τζίρο των διδάκτρων.” Μία προσπάθεια δηλαδή να καταστείλουν την Βίλα ζωγράφου στην οποία συμμετέχει σύσσωμη η αριστερά και δεξιά, καθώς αυτή η απόφαση βγήκε με την υποστήριξη όλων των δημοτικών παρατάξεων, κάθε κομματικής απόχρωσης μαζί με ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚΚΕ! (οπού εδώ αξίζει να αναφέρουμε πως κομμάτι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέβηκε και μάλιστα μοίρασε, στον κόσμο που είχε έρθει, προπαγανδιστικό κομματικό υλικό με κίνητρο την ψηφοθηρία). Μια αντίφαση που φανερώνει πως η αλληλεγγύη τους βρωμάει υποκρισία. Ακόμα, στο ΤΕΙ Αθήνας, σε μια απέλπιδα προσπάθεια, αριστερή παράταξη καλούσε σε πορεία οργάνωσης της, που είχε ανακοινωθεί πριν καιρό και για τελείως άλλο λόγο, με κάλεσμα που αφορούσε τις εκκενώσεις των καταλήψεων. Χρησιμοποίησαν έτσι τις εκκενώσεις των καταλήψεων για ψηφοθηρικούς σκοπούς, καλώντας τον κόσμο που είναι αλληλέγγυος στις καταλήψεις, με ένα πλαστό κάλεσμα, σε μια θεσμική πορεία για εντελώς διαφορετικό λόγο.

Η επίθεση του κράτους στις καταλήψεις δεν είναι κάτι νέο, ανέκαθεν οι καταλήψεις βρίσκονταν στο στόχαστρο. Πρόσφατο παράδειγμα ο χειμώνας του 2012-2013, η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και μπροστάρη τον Δένδια, εκκένωσαν με την πρόφαση ανώνυμων καταγγελιών την κατάληψη Βίλα Αμαλίας στις 20 Δεκέμβρη 2012, συλλαμβάνοντας 8 άτομα. Στις αρχές του Ιανουαρίου 2013, έγινε εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ και κατέβηκε η κεραία του 98FM, κατάσχοντας τον εξοπλισμό του. Υποκινητής αυτής της εισβολής ήταν ο νυν πρύτανης της ΑΣΟΕ Μανώλης Γιακουμάκης (που λίγους μήνες πριν απειλούσε με εκκένωση την κατάληψη Βανκούβερ Απαρτμάν). Στις 9 Ιανουαρίου 2013 πραγματοποιείται ανακατάληψη της Βίλα Αμαλίας από 92 συντρόφους και ταυτόχρονη κατάληψη των γραφείων του κυβερνώντος κόμματος ΔΗΜΑΡ από 50 συντρόφους. Η απάντηση του κράτους, άμεση προσαγωγή των συντρόφων από την κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ, σύλληψη των συντρόφων από την ανακατάληψη της Βίλα Αμαλίας και εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά όπου συλλαμβάνονται 7 σύντροφοι. Στις 12 Γενάρη 2013 πραγματοποιείται πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις από 13.000 αλληλέγγυους κατευθυνόμενη στα δικαστήρια της Ευελπίδων όπου δικάζονταν οι σύντροφοι της ανακατάληψης.

Όσον αφορά την Αλκιβιάδου, ο “κύριος” Τόσκας υποστηρίζει πως οι μετανάστες πρέπει να βρίσκονται σε χώρους που διαχειρίζεται το κράτος μαζί με Μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς (που μόνο Μη Κερδοσκοπικοί δεν είναι), δικαιολογώντας έτσι την εκκένωση, αφού το κτήριο θα γινόταν ξενώνας φιλοξενίας προσφυγόπουλων. Μια σταθερή θέση που προμοτάρουν και πράττουν σαν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε συνεργασία με τα ΜΜΕ καθώς είναι αυτονόητο πως οι Μετανάστες/τριες είναι ανθρώπινοι αριθμοί που χρήζουν κάποια διαχείριση και πρέπει να αποφασίσει το κράτος και όχι οι ίδιοι για τις ζωές τους. Θέλουν τους μετανάστες/τριες αόρατους από την υπόλοιπη κοινωνία, μονοπωλώντας κερδοσκοπικά την διαχείριση αυτού του “ζητήματος”. Η καταστολή δομών αλληλεγγύης που δεν παρέχει το κράτος είναι βασικό συστατικό στην καταστολή του ίδιου του υποκειμένου. Αυτό φαίνεται σε μια σειρά κινήσεων, με τις πιο εξόφθαλμες αυτήν στην Αλκιβιάδου και την εκκένωση τριών καταλήψεων τον Αύγουστο του 2016 πού στέκονταν αλληλέγγυες, στεγάζοντας μετανάστες/τριες.

Από την μία, βλέπουμε στον χειμώνα του 2012 την δεξιά διαχείριση να προσπαθεί να μαζέψει ψήφους από τον ακροδεξιό της βόθρο και να καταστείλει όσους αντιστέκονται εναντίων τους, σε μια περίοδο έντονου κοινωνικού αναβρασμού, και από την άλλη, μια αριστερή διαχείριση που προσπαθεί να απαντήσει στις προθέσεις του Μητσοτάκη για κάθαρση των Εξαρχείων και των καταλήψεων. Παράλληλα η αριστερή κυβέρνηση, κάνει και τα χατίρια σε αριστερούς δημάρχους και επιχειρήσεις, πουλώντας το σανό του ευαίσθητου κυβερνήτη, καθώς όλα αυτά γίνονται για το “καλό“ του κοινωνικού σύνολου. Όπως μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση να συμμετέχει σε απεργίες που γίνονται ενάντια της και ενάντια στα μέτρα που φέρνει, έτσι και τώρα μετά την εκκένωση των καταλήψεων από τα ΜΑΤ, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλουν την καταστολή. Μια τακτική που θέλει να μας πείσει πως αναγκάζονται να κάνουν ότι κάνουν και πως δεν φταίνε, δεν είχαν άλλη επιλογή ή δεν έχουν την ευθύνη. Καταλήγοντας δηλαδή στο ότι όποια και να είναι η διαχείριση του κράτους, δεξιά ή αριστερή, οι καταλήψεις και τα στέκια παραμένουν στο στόχαστρο του κράτους.

Τι είναι λοιπόν η Βίλα Ζωγράφου, η κάθε Βίλα, η κάθε κατάληψη και το κάθε στέκι;

Είναι οι χώροι συνάντησης, δημιουργίας και αντίστασης ενάντια στην λεηλασία της ζωής μας από το κράτος. Είναι οι χώροι που οικοδομείται ένας κόσμος ελευθερίας χωρίς εξουσία από άνθρωπο σε άνθρωπο. Είναι ένας χώρος που τους όρους της πάλης ενάντια στο σάπιο υπάρχων τους βάζουν οι ίδιοι οι άνθρωποι της κατάληψης και όχι κάποιος “προστάτης”, το κράτος ή κάποια εταιρία στη θέση τους.

Τι είναι λοιπόν η Βίλα Ζωγράφου, η κάθε Βίλα, η κάθε κατάληψη και το κάθε στέκι;

Είναι ένας σπόρος που ανθίζει πεισματικά μέσα στην γκρίζα πόλη.